تاریخ انقضای مواد غذایی بسیار مهم است

شاید تاکنون بارها درباره ی موادی که ضد اکسنده خوانده می شوند چیز هایی شنیده باشید. ضد اکسنده ها افزودنی هایی هستند که برای افزایش طول دوره ی مصرف یک ماده ی غذایی، بهداشتی یا آرایشی به آن ها افزوده می شود. بیش تر افزودنی ها مواد شیمیایی از دسته ی ترکیب های آلی هستند. این ترکیب ها نسبت به موادی که به آن اضافه می شوند تمایل بیش تر به اکسایش دارند و از این رو قربانی شرایط نگهداری مواد یادشده می شوند تا آن ها را از اکسایش محافظت کنند. از آن جا که ضد اکسنده ها خود موادی با خواص شیمیایی، فیزیکی و زیستی ویژه ای هستند و ممکن است مقدار اضافی آن ها برای مصرف کننده زیان بار باشد از این رو همواره مقدار بسیار کمی از آن ها به مواد غذایی، بهداشتی یا آرایشی افزوده می شود. این مقادیر مجاز که توسط استاندارد هایی جهانی تعریف می شود دوره ی مصرف مواد غذایی، بهداشتی یا آرایشی را معین می کند. برای مثال افزودن مقدار مجازی از یک ضد اکسنده به روغن مایع که به طور عمده از ترکیب های سیرنشده آلی تشکیل شده است می تواند به مدت مثلا شش ماه مانع از اکسید شدن این ترکیب ها شود. اما پس از گذشت این مدت اکسایش روغن مایع آغاز می شود. جالب این جاست که سرعت فاسد شدن روغن در حضور افزودنی اکسید شده بسیار بیش تر است و در مدت کوتاه تری به ماده ای غیر قابل مصرف تبدیل می شود. از این رو بایستی به دوره ی مصرف هر ماده ی غذایی، بهداشتی یا آرایشی توجه ویژه کرد و پیش از خرید، زمان تولید و انقضای آن را با دقت دید. همواره به یاد داشته باشید که مصرف این مواد غذایی، بهداشتی یا آرایشی پس از پایان دوره ی مصرف رفتن به استقبال بیمار و مرگ است. این موضوع را جدی بگیرید.